هه ستم هه ڵوه ری
وه کو کوژانه وێ هه تاو
کاتی هه ڵاتن
وه کو باڕینی باران
ڵه کاتی مردن
ئیستا ڵه تاریکی شه ودا
به شۆین پە ره ناسکه کانی
هه ستم ده گه ریم
بیر ڵه تو ده که مه وه
که قه ت هه ستت به بوونی من نه کرد
کاتێک چاوی پر له شه پولم، ئه سرینی بۆ تو ده هونیه وه
ئیستا ڵای من شه وه
بی هه ست به شۆین خوومدا ده گه ریم
ئاسمانی ساماڵی خه یالی تو
شه و گاری تاریکی بوونی منه
پێم ناڵی بووچی هه ڵت وه راند
دوایین پره ی ناسکی هه ستی وه ک گوڵی من
مروڤیکی بی هه ست وه کوو من
غه ریبیکه ڵه م وڵاته
هه رچند بروات ناگات به تو نه مان بووی وه ک خه ڵاته
ترجمه در ادامه
احساسم فرو ریخت مثل خاموش شدن خورشید وقت غروب
مثل بارش باران در هنگامه مرگ
حال در تاریکی شب به دنبال گلبرگهای احساسم میگردم
به تو فکر میکنم که هرگز وجود مرا حس نکردی
وقتی چشمهای پر از موجم ،برایت اشک میسرود
حال اینجا شب است و من بی احساس دنبال خودم میگردم
آسمان صاف خیال تو
شبانگاهان تاریک وجود من است
بهم نمیگی چرا به ورطه نابودی کشاندی
آخرین گلبرگ احساسم را
انسان بی احساسی چون من
در این سرزمین غریبه ای بیش نیست
هرچقدر به دنبالت بگردد به تو نخواهد رسید
مرگ برایش چون هدیه ای گرانبها است .....
بهزادساوانا